TO CO POZOSTAŁO – BACKUP
Zachowane insygnia koronacyjne królów polskich
Miecz koronacyjny Szczerbiec (XII/XIII w.)
Średniowieczny miecz ceremonialny, pierwotnie miecz sprawiedliwości (gladius iustitiae). Od koronacji Władysława I Łokietka w 1320 roku do 1764 roku miecz koronacyjny królów polskich. Przechowywany na Zamku Królewskim na Wawelu w Krakowie.
Miecz koronacyjny Augusta III Wettina (1733)
Miecz, który posłużył zastępczo zamiast Szczerbca Augustowi III podczas intronizacji jako insygnium koronacyjne. Klinga stylizowana na średniowieczny miecz ceremonialny. Przechowywany w skarbcu katedralnym w Krakowie.
Insygnia koronacyjne Augusta III Wettina i jego małżonki Marii Józefy (1733)
Koronacyjne regalia zastępcze: dwie korony, dwa berła i dwa jabłka, które posłużyły do intronizacji Augusta III Wettina i Marii Józefy w 1734 roku. Wykonane przez drezdeńskiego jubilera Johanna Heinricha Köhlera. Przechowywane w Muzeum Narodowym w Warszawie.
Inne zachowane oznaki władzy wykorzystywane podczas koronacji królów polskich
Grot Włóczni św. Maurycego (ok. 1000)
Kopia Świętej Lancy Cesarskiej ofiarowana wraz z częścią gwoździa z Krzyża Pańskiego na zjeździe gnieźnieńskim Bolesławowi I Chrobremu przez Ottona III. Przekazana jako relikwia katedrze wawelskiej przez Kazimierza I Odnowiciela w XI wieku. Zachowany grot włóczni przechowywany jest w skarbcu katedralnym w Krakowie.
Miecz ceremonialny Zygmunta I Starego (XVI w.)
Miecz sprawiedliwości (gladius iustitiae) zwany Sigmuntus Iustus użyty po raz pierwszy podczas sądu królewskiego nad Gdańskiem w 1526 roku, później miecz do pasowania rycerzy podczas uroczystości koronacyjnych. Miecz zygmuntowski o cechach gotycko-renesansowych ma rękojeść i pochwę wykonaną ze złoconego srebra. Pokryty jest grawerowaną ornamentyką. Przechowywany na Zamku Królewskim na Wawelu w Krakowie.
Miecze państwowe Korony i Litwy Augusta III Wettina (1733)
Dwa miecze ceremonialne użyte podczas uroczystości koronacyjnych króla Augusta III Wettina i królowej Marii Józefy w Krakowie w 1734 roku. Przechowywane w Zbrojownii (Rüstkammer) w Dreźnie.
Miecz ceremonialny Stanisława Augusta Poniatowskiego (1764) Miecz ten posłużył królowi Stanisławowi Augustwi Poniatowskiemu do pasowania rycerzy podczas uroczystości koronacyjnych w 1764 roku, od 1765 roku był mieczem Orderu św. Stanisława. Przechowywany na Zamku Królewskim w Warszawie.
Łańcuch Orderu Orła Białego (1764)
Złoty łańcuch Wielkiego Mistrza Orderu Orła Białego, który król Stanisław August Poniatowski miał na sobie podczas uroczystości koronacyjnych w Warszawie w 1764 roku. Insygnium orderowe złożone z emaliowanych białych orłów trzymających w szponach berło i jabłko oraz z medalionów z monogramem MARIA i wizerunkiem Najświętszej Maryi Panny z Dzieciątkiem. Przechowywany na Zamku Królewskim w Warszawie.
Cesarska korona Anny Iwanowny (ok. 1730) zwana Polską Koroną Cesarską
Korona wykonana przez petersburskiego jubilera Gottlieba Wilhelma Dunkela na moskiewską koronację imperatorską carycy Anny Iwanowny. Car Mikołaj I Romanow posłużył się nią jako koroną zastępczą podczas swojej intronizacji w Warszawie w 1829 roku. Przechowywana w Arsenale (Orużejnaja Pałata) na Kremlu w Moskwie.
Miecz poświęcany Jana III Sobieskiego (1674)
Miecz ofiarowany wraz z kapeluszem królowi Janowi III Sobieskiemu przez papieża Innocentego XI. Wykorzystany jako miecz koronacyjny przez cara Mikołaja I w 1829 roku. Przechowywany na Zamku Królewskim na Wawelu w Krakowie.
Łańcuch Orderu Orła Białego (1829)
Złoty łańcuch Orderu Orła Białego, prawdopodobnie dzieło petersburskiej firmy jubilerskiej Johanna Wilhelma Keibela. Złożony z cesarskich czarnych orłów trzymających w szponach berło i jabłko oraz białych orłów umieszczonych na krzyżu maltańskim. Do łańcucha przywieszony jest klejnot orderowy w postaci krzyża maltańskiego z rozpostartym na nim Orłem Białym. Insygnium orderowe, które podczas swojej koronacji w Warszawie w 1829 roku car Mikołaj I Romanow włożył na szyję carycy Aleksandry Fiodorowny. Przechowywany w Arsenale (Orużejnaja Pałata) na Kremlu w Moskwie.
Inne zachowane regalia królewskie
Oprócz regaliów koronacyjnych królowie polscy posiadali insygnia prywatne. Zachowały się między innymi:
Korona hełmowa Kazimierza III Wielkiego (ok. 1370)
Średeniowieczna korona podróżna, zwieńczenie hełmu królewskiego. Złożona z czterech segmentów stylizowanych na kształt lilii. Wykonana z miedzi z dodatkiem srebra, ozdobiona imitacjami kamieni szlachetnych. Przechowywana w skarbcu katedralnym w Krakowie.
Berło jagiellońskie (XVI w.)
Berło prywatne, prawdopodobnie własność Zygmunta I Starego lub jego syna Zygmunta II Augusta. Wykonane ze złota i kryształu górskiego. Stylizowane na kształt gałęzi okalanej liśćmi akantu, z kryształowym kwiatonem w formie tulipana i nodusem pośrodku. Przechowywane w klasztorze paulinów na Jasnej Górze w Częstochowie, gdzie trafiło w XX wieku jako votum hrabiego Jerzego Uznańskiego.
Insygnia Augusta II Mocnego (1697)
Korona, berło, jabłko i miecz wykonane jako koronacyjne regalia zastępcze dla Augusta II Mocnego przez freiburskiego złotnika Johanna Friedriecha Klemma. Nie wykorzystane jednak podczas intronizacji. Przechowywane w Zbrojownii (Rüstkammer) w Dreźnie.
Berło Stanisława Augusta Poniatowskiego (ok. 1792)
Berło wykonane z trzech ośmiobocznie szlifowanych lasek akwamarynu, spiętych złotymi oprawami w formie liści akantu, zwieńczone złotym kielichem kwiatowym, a u dołu gałką z akwamarynu, oplecioną sześcioma złotymi kabłąkami. Przechowywane na Zamku Królewskim w Warszawie.
